Een tijdje terug moest ik in de context van mijn interimopdracht een paar stukken schrijven voor een projectleider. Er zat veel haast achter. Ik had ze naar hem gestuurd en om 17 uur mijn out-of-office reply aangezet en mijn computer afgesloten. Om 17.10 kreeg ik van hem een appje: ‘Ik heb nog gereageerd op je mail’.

Vroeger zou ik mijn computer meteen weer open gegooid hebben, met een rotgevoel omdat ik me gemanipuleerd voelde. Dat deed ik nu niet. Ik belde hem op en legde uit dat ik mijn computer al afgesloten had, en dat ik dat appje vervelend vond, omdat het voelde alsof hij mij onder druk zette. Hij reageerde begripvol en samen hebben we een oplossing bedacht die voor ons allebei werkte.

Achteraf voelde ik me alsof ik zweefde. Ik had me niet klein gemaakt, maar was voor mezelf opgekomen! En het had gewerkt! Ik voelde me alsof ik de hele wereld aankon.

Jezelf dit soort ervaringen aanreiken is belangrijk, omdat dit de enige manier is om tot nieuw gedrag te komen. Je bent je bewust geworden van een patroon (in dit geval: niet voor mezelf opkomen). Door het nieuwe te doen ervaart je brein dat het gevaar dat je verwacht (afwijzing) niet komt.

Langzaam begin je te begrijpen dat het gedrag dat voortkomt uit het patroon, overbodig is. Dat je het kunt vervangen door handelen dat jou veel beter dient. De energie die dat geeft is ongekend. Weer een stapje verder in de richting van het bereiken van je potentieel!